در امتداد ا
ین ??الها، دولت برای تحریک بخشهای مختلف کشور، برنامههای متعددی ارائه داده است. ا
ین ??رنامهها شامل توسعه اقتصادی، بهبود خدمات بهداشت عمومی، ارتقای سطح
و تقویت پایههای اجتماعی است. با ا
ین ??ال، نقدی پھٹنا بر این که برخی از ا
ین ??رنامهها ممکن است نیازها را بهخوبی پوشش ندهند، وجود دارد.
یک نمونه مهم از این نقد، توسعه اقتصادی است. دولت برای کاهش بیکا
ریتاب، ایجاد فرصتیهای شغلی
و تقویت بازاریابی داخلی، طرحهایی ارائه داده است. اما سوال ا
ین ??ست که آیا ا
ین ??رنامهها به اندازه کافی گسترده و باهوشیارانه اجرا میشوند؟
در بخش، مثلاً، دولت بر روی توسعه کشاورزی با رویکرد و افزایش صادرات محصولات агریایی تمرکز دارد. ا
ین ??رنامهها برای کاهش وابستگی به باز?
?ره??ی بینالمللی و ارتقای سطح زندگی روستاییها مفید هستند. اما برخی از فعالان ag
ricultural در کشور که ا
ین ??رنامهها نیازهای خاصی را نادیده گرفتهاند، مانند مشکلات آبگیری
و تحدید منابع آبی.
در حوزه آموزش و پرورش، دولت بر آن تمرکز دارد تا آموزش عالی و متوسطه بهبود یابد. برای مثال، برنامههای پیش
ین ??رای افزایش دسترسی به یادگیری درونی و ارتقای کیفیت معلمان طراحی شدهاند. ا
ین ??رنامهها از نظر ما، تلاش قابل توجهی در directions است که اما هنوز برای رفع مشکلات اصلی در سیستم، مانند نابرابری آموزشی، کافی نیست.
این مسائل نشان میدهد که برنامهای پیشبران دولت، هر چطور که باشند، نیاز به بازنویسی و بررسی دوباره دارند تا بتوانند به طور گستردهای واترتیبازی به کشورهای مختلف کمک کند.